دوست داشتن

                   آری آغاز دوست داشتن است        گرچه پایان راه ناپدید است 

من به پایان دگر نیندیشیده ام        که همین دوست داشتن زیباست 

تو که که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد             حیف باشد که تو باشی وما را غم ببرد 

من گرفتار سنگینی سکوتم  

زیرا قبل از هر فریادی لازم است